การตัดสินใจของโค้ช หลุยส์ เด ลา ฟูเอนเต ของสเปน

หลุยส์ เด ลา ฟูเอนเต รับหน้าที่พา ทีมชาติสเปน ในศึก ยูโร 2024 รอบคัดเลือก หลังจากที่หลุยส์ เอ็นริเก มาร์ติเนซ อดีตผู้จัดการทีมลาออกจากตำแหน่งเนื่องจากปัญหาส่วนตัว ด้วยเหตุนี้ เขาจึงต้องทำการตัดสินใจที่สำคัญเมื่อถึงเวลาที่จะต้องเลือกผู้เล่นสำหรับเกมกับนอร์เวย์และสกอตแลนด์ ตอนนี้เขามีตัวเลือกสำรองสองคนใน Jeremy Pino และ Borja Iglesias เนื่องจาก Gerard Moreno และ Pedri ไม่เหมาะที่จะเข้าร่วมอีกต่อไป

Jeremy Pino: ตัวเลือกการโจมตีที่หลากหลาย

เมื่อพิจารณาว่าใครจะเรียกแทนผู้เล่นที่บาดเจ็บสองคนนี้ เดลา ฟูเอนเตต้องเลือกระหว่างประเภทปีกที่เขาต้องการเพิ่มเข้ามาในบัญชีรายชื่อ ด้านหนึ่งมี Joselu กองหน้า Espanyol วัย 32 ปี ที่ให้ประสบการณ์แต่มีความคล่องตัวที่จำกัดและพลังงานที่สูงกว่าในการเล่นเกมรุก ตัวเลือกอื่นของเขาคือ Jeremy Pino อายุน้อยกว่า 20 ปีจาก Villarreal แม้จะมีเกมรุกน้อยกว่า แต่สไตล์การเล่นของปิโน่ก็สร้างข้อได้เปรียบในแนวรุกได้มากกว่าที่เปดรีนำเสนอ

เมื่อเทียบกับสคิปเปอร์ ฮัดเดิลสฟิลด์ ทาวน์ พีโน่อวดว่าเป็นปีกที่ว่องไวสำหรับการโต้กลับที่รวดเร็ว อาจกล่าวได้ว่านี่คือปัจจัยหลักในการตัดสินของเด ลา ฟูเอตเนเมื่อเลือกเรียกเขาแทนโจเซลู ด้วยการใช้การผสมผสานที่แตกต่างกันกับความคล่องตัวและระดับทางเทคนิค Pino จะให้ตัวเลือกแก่ทีมเมื่อนำเสนอสิ่งใหม่เหนือคู่ต่อสู้ในขณะเดียวกันก็ช่วยป้องกันด้วยเช่นกัน สิ่งนี้ทำให้ De La Fuente ใช้เขาเท่าที่จำเป็นหากเขาไม่สามารถทำประตูได้เพียงพอ แต่ยังคงสร้างผลงานจากม้านั่งสำรอง

Borja Iglesias: ความก้าวหน้าทางกายภาพ

ผู้เล่นคนอื่นที่ได้รับเลือกให้เข้าร่วมผู้เล่นตัวจริงคือ Borja Iglesias กองหน้า Real Betis แม้ว่าเขาอาจไม่มีความสามารถทางกายภาพและความเร็วเท่ากับเจอราร์ด โมเรโน แต่สิ่งที่เธอมีดีกว่าคือความแข็งแกร่งเมื่อต้องรับมือกับกองหลังซึ่งทำให้พวกเขาสกัดบอลได้ยากขึ้นมาก ไม่เพียงแค่นั้น แต่ไม่เหมือนที่ Vilafranca CF ตรงที่ดูเหมือนว่าเขาจะชอบยิงไกลมากกว่าปกติ Iglesias มักจะเลือกใช้การจ่ายบอลที่สั้นกว่าซึ่งช่วยให้ครองบอลได้ดีขึ้นผ่านการวิ่งทะลุทะลวง นอกจากนี้ ยังช่วยให้เขาท้าทายมาร์คเกอร์ได้ทุกเมื่อด้วยการเลี้ยงลูกหรือส่งบอลออกไป แทนที่จะพึ่งพาการครอสบอลมากเกินไปเหมือนที่ปรากฏในแมตช์ของเรอัล เบติส

บทสรุป

การตัดสินใจของเด ลา ฟูเอนเตสร่วมกับสองกองหน้ามากประสบการณ์อย่างเจเรมี ปิโนและบอร์ฆา อิเกลเซียส พิสูจน์ให้เห็นว่าการรวมลักษณะต่างๆ เข้าด้วยกันมีความสำคัญเพียงใดจะมีประสิทธิภาพมากกว่าการมุ่งความสนใจไปที่ด้านใดด้านหนึ่งเพียงอย่างเดียว ทั้งสองนำชุดทักษะที่เสริมซึ่งกันและกัน เติมเต็มข้อบกพร่องใดก็ตามที่เราอาจมีทั้งด้านเทคนิค สติปัญญา หรือร่างกาย พวกเขาร่วมกันควรจะสามารถส่งประกายไฟที่จำเป็นเพื่อเริ่มปฏิบัติการอย่างรวดเร็วจนกว่าผู้บาดเจ็บจะกลับมา อย่างไรก็ตาม สิ่งหนึ่งที่ยังคงแน่นอนคือ เด ลา ฟูเอนเต อยู่ภายใต้แรงกดดันในการสร้างผลงานเนื่องจากการเทคโอเวอร์อย่างเร่งด่วนของเขา